tag:blogger.com,1999:blog-74626350826518681422024-02-21T09:08:58.389+00:00to alataki3 Παραμύθι - Τα παραμύθια δεν είναι παίξε γέλασεΔημοσίευση παραμυθιών για μικρούς και μεγάλουςap από τη συλλογή της Ιωάννας Φ. "Τα παραμύθια δεν είναι παίξε-γέλασε"to alatakihttp://www.blogger.com/profile/16885465908429023761noreply@blogger.comBlogger25125tag:blogger.com,1999:blog-7462635082651868142.post-85975341555406425352012-10-12T23:40:00.000+01:002012-10-12T23:40:46.111+01:00Για ένα κλικ και μια καριέρα
Νεανική Λογοτεχνία-εκδόσεις Διάπλαση
Οι τελευταίες ακτίνες του ήλιου που
τρύπωναν από το παράθυρο, χρύσωναν το κοριτσίστικο δωμάτιο με
τους ροζ-λιλά τοίχους, καθώς και τα όμορφα αντικείμενα που με γούστο και
χιούμορ ήταν τοποθετημένα στα to alatakihttp://www.blogger.com/profile/16885465908429023761noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7462635082651868142.post-70145461227786781342010-12-26T12:52:00.001+00:002010-12-26T12:56:21.227+00:00Ο καυγάς του Χριστουγεννιάτικου δέντρου
Το σπίτι είναι ανάστατο σήμερα. Στο σαλόνι υπάρχουν κούτες που κάτι κρύβουν μέσα, χαρτιά που κάτι άλλο έχουν τυλιγμένο και διάφορα άλλα μυστήρια πραγματάκια που ο θεός και η μαμά γνωρίζουν σε τι μπορεί να χρησιμεύουν.
Σε λίγο όλα ξεκαθαρίζουν. Ο πατέρας εμφανίζεται με ένα μεγάλο έλατο και με μάτια που λάμπουν από χαρά, λες και είναι μικρό αγόρι, to alatakihttp://www.blogger.com/profile/16885465908429023761noreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-7462635082651868142.post-78484500280250179772010-09-17T14:28:00.000+01:002010-09-17T14:28:13.313+01:00Η τριανταφυλλιά Εκατοφυλλιά
Κάποιον καιρό πολύ παλιό, σε ένα καταπράσινο λιβάδι φύτρωσε ποιος ξέρει πώς, μια πανέμορφη κόκκινη τριανταφυλλιά. που κάθε τριαντάφυλλο είχε εκατό βελουδένια ροδοπέταλα, γι αυτό την έλεγαν Εκατοφυλλιά. Η μοσχοβολιά έφτανε μέχρι την άκρη του λιβαδιού, εκεί που άρχιζε το δάσος.
 to alatakihttp://www.blogger.com/profile/16885465908429023761noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-7462635082651868142.post-806985097763914242010-07-05T23:25:00.000+01:002010-07-05T23:25:19.218+01:00Ένα αστέρι τρεμοσβήνει...Μια φορά κι έναν καιρό, στον ξάστερο ουρανό κάποιου μακρινού πλανήτη και στην πιο μεγάλη γειτονιά, ζούσε η αστεροοικογένεια του κ. Μεγαστέρη.
Εκεί περνούσαν τον καιρό τους οι γονείς και οι γονείς των γονιών μαζί με τα πολλά – πολλά αστερόπαιδά τους.
Σε κείνη τη γειτονιά την ημέρα ο καθένας έκανε τη δουλειά του και όλοι μαζί έβγαιναν σα νύχτωνε, έκοβαν βόλτες και έλαμπαν μέσα στα ασημένια τους to alatakihttp://www.blogger.com/profile/16885465908429023761noreply@blogger.com19tag:blogger.com,1999:blog-7462635082651868142.post-2413383139256625802010-07-01T18:20:00.000+01:002010-07-01T18:20:12.436+01:00Σταγόνες Συναισθημάτων ...: Το αλητάκι...#linksΣταγόνες Συναισθημάτων ...: Το αλητάκι...#linksto alatakihttp://www.blogger.com/profile/16885465908429023761noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7462635082651868142.post-18753269564773055092010-06-23T18:56:00.002+01:002010-06-23T19:00:35.377+01:00To ανόητο δέντρο
Μια φορά κι έναν καιρό, τότε που οι άνθρωποι μαζεύονταν γύρω από τη φωτιά και έλεγαν παραμύθια, έτυχε ο προπάππος του προπάππου μου να ακούσει μια αληθινή ιστορία που μοιάζει με παραμύθι.
Μπορεί όμως και να είναι ένα παραμύθι που μοιάζει με αληθινή ιστορία, Έχουν περάσει τόσα χρόνια από τότε που άλλος πιστεύει το πρώτο και άλλος το δεύτερο, γι' αυτό μπορείτε κι εσείς να πιστέψετε αυτό που σας to alatakihttp://www.blogger.com/profile/16885465908429023761noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-7462635082651868142.post-41775629662784459742010-06-05T22:54:00.000+01:002010-06-05T22:54:21.187+01:00O άνθρωπος το πουλί και το λουλούδι...Βρέθηκαν κάποτε μαζί σε έναν κήπο, ένας άνθρωπος, ένα πουλί και ένα λουλούδι
Το λουλούδι είχε χρώματα σπάνια, ήταν όμορφο και δροσερό, μοσχοβολούσε και λικνίζονταν στο φύσημα του αγέρα.
Το πουλί ήταν χαριτωμένο, ανάλαφρο και κελαηδούσε όμορφα.
Ο άνθρωπος ήταν νέος και καλοφτιαγμένος. Καθόταν στο γρασίδι σκεφτικός και αφηρημένος με τα μάτια κλειστά.
Κάποια στιγμή ακούγεται μια φωνή να λέει.
-Αχ,to alatakihttp://www.blogger.com/profile/16885465908429023761noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-7462635082651868142.post-29897396480652197192010-05-06T11:29:00.002+01:002010-05-06T11:35:13.522+01:00Στρατούλης ο ΠισωστρατούληςΜια φορά κι έναν καιρό, αλλά ίσως να συμβαίνει σε όλους τους καιρούς, γεννήθηκε ένας γιος.
Η μητέρα του ήταν πολύ περήφανη, τον έπλενε, τον τάιζε, του τραγουδούσε να μεγαλώσει γρήγορα και παρακαλούσε να πάει μπροστά στη ζωή του.
Πέρασαν οι πρώτοι μήνες και το μωρό μια μέρα έπεσε στα τέσσερα και μπουσούλησε!
Η μητέρα χάρηκε πολύ και φώναξε τους γείτονες να δουν πόσο άνετα και to alatakihttp://www.blogger.com/profile/16885465908429023761noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-7462635082651868142.post-71142780886389661722010-03-21T13:23:00.001+00:002010-03-21T22:27:31.970+00:00To παιδί και το χελιδόνι (Ανοιξιάτικο παραμύθι)Ο Θάνος (Αθανάσιος είναι το βαφτιστικό του) είναι ένα πολύ πολύ χαρούμενο αγόρι.
Τις τελευταίες μέρες δεν μπορεί να συγκρατήσει τη χαρά του, γελάει συνεχώς, τρέχει σαν πουλαράκι στο λιβάδι, με τον μπαμπα να του φωνάζει και τη μητέρα ν' αγανακτεί, τον ίδιο να γρατσουνίζει τα πόδια του από το πέσιμο και τη γιαγιά να μαλώνει τους γονείς του λέγοντας. "Μην το to alatakihttp://www.blogger.com/profile/16885465908429023761noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-7462635082651868142.post-75698561210924147412010-02-21T17:28:00.001+00:002010-02-21T17:45:09.255+00:00Tι λένε τα άλογα για τους ανθρώπους...Μια φορά και κάποιον καιρό, εκείνον τον παλιό καιρό που οι άνθρωποι δεν είχαν κατακλύσει τη γη και τα ζώα κυκλοφορούσαν ελεύθερα στους κάμπους, τότε συνέβη αυτό που θα σας πω.Στον απέραντο και παρθένο θεσσαλικό κάμπο ζούσαμε εμείς, τα άγρια άλογα.
Τότε στον κάμπο φύτευε ο θεός γρασίδι και είμαστε ελεύθερα να καλπάσουμε όπου θέλαμε, να βοσκήσουμε και να χαρούμε την απεραντοσύνη. Εμείς τα to alatakihttp://www.blogger.com/profile/16885465908429023761noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-7462635082651868142.post-33765929909039611162010-02-11T15:21:00.002+00:002010-02-11T15:26:26.658+00:00To αγόρι που ζούσε μέσα από το παράθυρο...Μια φορά κι έναν καιρό σε μια πλούσια γειτονιά με όμορφα σπίτια, ζούσε μια φτωχή οικογένεια στο μοναδικό μικρό σπιτάκι που είχε απομείνει, μάνα πατέρας και ένα παιδί που το ονόμασαν Ξένιο.
Οι γονείς δούλευαν στα πλουσιόσπιτα και μερικές φορές έπαιρναν μαζί τους και τον Ξένιο που τον άφηναν να παίζει στις μεγάλες αυλές.
Ένα πρωί καθώς ο Ξένιος ήταν καθισμένος στο γρασίδι της αυλής ενός από to alatakihttp://www.blogger.com/profile/16885465908429023761noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7462635082651868142.post-48266858171601817292010-02-05T23:12:00.000+00:002010-02-05T23:12:47.721+00:00Ένα αστέρι που το έλεγαν Γη...Μια φορά κι έναν καιρό, στο πολύ μεγάλο βάθος του χρόνου, γεννήθηκε στον ουρανό ένα αστέρι.
Γεννήθηκε στην ίδια γειτονιά που ζούσε o μεγάλος Μάγος που μόλις άκουσε για τη γέννησή του, έτρεξε και ζήτησε να γίνει ο νονός του.
Χτύπησε το ραβδί του και χάρισε στο αστέρι άπειρη ομορφιά.
Το γέμισε με κρυστάλλινα νερά, του χάρισε καταπράσινα λιβάδια και πυκνά δάση, πανύψηλα βουνά.
Του to alatakihttp://www.blogger.com/profile/16885465908429023761noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-7462635082651868142.post-20593302211757104592010-01-22T21:43:00.000+00:002010-01-22T21:43:46.419+00:00O τεμπέλης με τη μεγάλη κληρονομιά...
Μια φορά κι έναν καιρό, αλλά μπορεί και τούτον δω τον καιρό, η γυναίκα ενός πλούσιου ανθρώπου γέννησε ένα στρουμπουλό και όμορφο αγόρι.
Ο πλούσιος άνθρωπος χάρηκε πολύ που το παιδί ήταν αγόρι αφού θα μπορούσε να αβγατέψει την περιουσία του και έδωσε εντολή στη γυναίκα του να το μοσχοαναθρέψει και να μην του χαλάει χατίρι, γιατί αυτός θα ήταν ο κληρονόμος και θα δόξαζε το όνομά του.
Η μάνα έκανε to alatakihttp://www.blogger.com/profile/16885465908429023761noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7462635082651868142.post-16140518369133707552010-01-16T13:23:00.003+00:002010-01-16T13:29:10.548+00:00O άνθρωπος που δεν ήθελε τίποτα...
Μια φορά, πάει καιρός τώρα τόσος που δεν θυμάμαι πότε ήταν θυμάμαι μόνο πως ήταν καλοκαίρι, φάνηκε στο δάσος ένας άνθρωπος.
Στάθηκε, κοίταξε γύρω και σκέφτηκε πως εδώ ήταν μια τέλεια κρυψώνα για κείνον.
Ήταν ένας άνθρωπος που δεν ήθελε πολλά-πολλά με τους γύρω, προτιμούσε να ζει μόνος γιατί όλο και κάτι ζητούσαν απ’ αυτόν ενώ ο ίδιος δεν είχε χρειαστεί ποτέ κανέναν.
Έλεγε συνέχεια τη to alatakihttp://www.blogger.com/profile/16885465908429023761noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7462635082651868142.post-75768954817395626302010-01-01T11:40:00.001+00:002010-01-01T13:43:18.568+00:00Oι νεράιδες, το αγόρι και ο Πέτρος...
Αξίζει τον κόπο ν’ ακούσουμε την ιστορία του μικρού Πέτρου.
Θα σας την πω όπως την έζησα εγώ, η Χρυσαφένια και οι δυο μικρότερες αδελφές μου, οι καλές νεράιδες που η μία λέγεται Αστραδένια και η άλλη Ασημένια.
Εμείς οι νεράιδες, ολόκληρο το χρόνο ζούμε στα δάση και στα ποτάμια, όμως αγαπάμε πολύ και τους ανθρώπους. Έτσι όποτε χρειάζεται τρέχουμε να βοηθήσουμε. Βλέπετε, όλοι οι άνθρωποι έχετε to alatakihttp://www.blogger.com/profile/16885465908429023761noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-7462635082651868142.post-88296383254240728882009-12-18T20:47:00.000+00:002009-12-18T20:47:46.055+00:00Ένα χελιδόνι τα Χριστούγεννα...
Κάπου στη γη, υπάρχει μια μικρή πόλη που οι κάτοικοί τους αγαπούν πολύ τα έλατα.
Για το λόγο αυτό η πόλη ονομάζεται Ελατούπολη.
Στην άκρη της Ελατούπολης, βρίσκεται από τα πολύ παλιά χρόνια ένα μικρό δάσος με έλατα.
Οι άνθρωποι της πόλης το αγαπούν και το φροντίζουν τόσο πολύ που το δάσος κάθε χρόνο που περνάει γίνεται όλο και πιο όμορφο.
Κάθε Χριστούγεννα, όλα τα σπίτια της Ελατούποληςto alatakihttp://www.blogger.com/profile/16885465908429023761noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-7462635082651868142.post-80345979540526051172009-12-14T21:16:00.002+00:002009-12-17T10:28:29.181+00:00To παιδί που βρήκε ένα αστέρι...
Η νύχτα που βρέθηκε ο μικρός Άμπεν στο δάσος, ήταν η πιο παγωμένη νύχτα του χειμώνα.
Tα δέντρα και οι θάμνοι φαίνονται κρυστάλλινα από την παγωνιά.
Το χώμα έχει μια στρώση από άσπρη αφράτο χιόνι.
Όλα είναι τόσο όμορφα που μοιάζουνν μαγικά.
Μα είναι στ’ αλήθεια μαγικά, γιατί αυτή η νύχτα είναι μαγεμένη.
Μοιάζουν έτσι γιατί απόψε είναι νύχτα Χριστουγέννων.
Ο Άμπεν είναι μόνος αυτή τη νύχταto alatakihttp://www.blogger.com/profile/16885465908429023761noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-7462635082651868142.post-86199368019745441682009-12-09T23:26:00.004+00:002009-12-09T23:40:51.358+00:00Μια Χριστουγεννιάτικη νύχτα ήταν δυο χιονονιφάδες...
Στο ροζ σπιτάκι της γωνίας στη γειτονιά μου, ζει ένα ξανθό κοριτσάκι με το παράξενο όνομα Δροσοσταλίτσα.
Η Δροσοσταλίτσα αν και είναι υπναρού, απόψε ξύπνησε μέσα στη νύχτα.
Κοίταξε από το παράθυρο έξω στο δρόμο όπου όλα τα σπίτια της γειτονιάς έλαμπαν από τα χριστουγεννιάτικα λαμπιόνια που αναβόσβηναν στις βεράντες και τα παράθυρα.
Στις στέγες, στα κάγκελα και στα to alatakihttp://www.blogger.com/profile/16885465908429023761noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7462635082651868142.post-2009649675038928992009-11-29T00:28:00.000+00:002009-11-29T00:28:16.177+00:00Ο Φαταούλας και ο Νηστικός
Μια φορά κι έναν καιρό, κάποτε και τώρα, ζούσαν στο ίδιο χωριό δίπλα - δίπλα δυο άνθρωποι ίδιοι αλλά και διαφορετικοί.
Ήταν ίδιοι γιατί όλοι οι άνθρωποι χρειάζονται τα ίδια για να ζήσουν και ήταν διαφορετικοί γιατί ο ένας έτρωγε πολύ και ήταν χοντρός ενώ ο άλλος δεν είχε να φάει και ήταν αδύνατος.
Τον χοντρό άνθρωπο τον έλεγαν Φαταούλα και τον αδύνατο Νηστικό.
Ο Φαταούλας κάθε πρωί που to alatakihttp://www.blogger.com/profile/16885465908429023761noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-7462635082651868142.post-37846957967897573702009-11-23T08:23:00.001+00:002009-11-23T08:47:49.803+00:00Ο άνθρωπος που ήθελε να πάει στο Παράδεισο
Τα παλιά τα χρόνια ζούσε στη χώρα μου ένας άνθρωπος που διέφερε λίγο από τους άλλους.
Από μικρό παιδί είχε βάλει έναν σκοπό στη ζωή του.
Να πάει στον Παράδεισο!
Σα μεγάλωσε, ένα πρωί χαιρετάει μάνα, πατέρα και αδέλφια και φεύγει από το σπίτι.
Περπάτησε, περπάτησε με ήλιο και βροχή, σε κάθε χωριό που βρίσκονταν στο δρόμο του σταματούσε και ρωτούσε.
“Ξέρει κανείς το δρόμο που πάει στον to alatakihttp://www.blogger.com/profile/16885465908429023761noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7462635082651868142.post-25685574601544710362009-11-14T16:57:00.001+00:002009-11-15T10:24:06.989+00:00Σ' αγαπώ το ξέρεις;
Ο Αχιλλέας είναι πολύ χαρούμενος, γιατί θα μείνει με τη γιαγιά του λίγες ημέρες στο χωριό. Περνάει πολύ όμορφα μαζί της. Η γιαγιά τον αγαπάει και τον αφήνει να παίζει όσο θέλει στη μεγάλη αυλή.
Η γιαγιά είναι ήδη to alatakihttp://www.blogger.com/profile/16885465908429023761noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7462635082651868142.post-89489478883241346962009-10-27T10:51:00.000+00:002009-11-14T17:13:57.227+00:00Ο άμθρωπος το πουλί και το λουλούδι
Βρέθηκαν κάποτε μαζί σε έναν κήπο, ένας άνθρωπος, ένα πουλί και ένα λουλούδι.
Το λουλούδι είχε χρώματα σπάνια, ήταν όμορφο και δροσερό, μοσχοβολούσε και λικνίζονταν στο φύσημα του αγέρα.
Το πουλί ήταν χαριτωμένο, ανάλαφρο και κελαηδούσε όμορφα.
Ο άνθρωπος ήταν νέος και καλοφτιαγμένος. Καθόταν στο γρασίδι σκεφτικός και αφηρημένος με τα μάτια κλειστά.
Κάποια στιγμή ακούγεται μια φωνή να λέει.
to alatakihttp://www.blogger.com/profile/16885465908429023761noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7462635082651868142.post-7912416266339528242009-10-11T15:10:00.001+01:002009-11-29T00:30:56.337+00:00Τα λερωμένα χέρια και η μουντζούρα στο κούτελο
Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε στο χωριό μου μια οικογένεια. Πατέρας, μάνα και δυο παιδιά.
Ο πατέρας δούλευε στο χωράφι τους από το πρωί μέχρι το βράδυ για να ζήσει την οικογένεια.και πότε μάζευε το στάρι, πότε φύτευε λάχανα και κρεμμύδια
Η μάνα to alatakihttp://www.blogger.com/profile/16885465908429023761noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7462635082651868142.post-1069238091054409532009-09-23T18:56:00.001+01:002009-11-29T00:30:03.046+00:00Τα πέντε παιδιά με τη μία μάνα
Μια φορά κι έναν καιρό - άραγε μόνο τότε- μια από τις τόσες μάνες, γέννησε πέντε γιους. Μόλις γεννήθηκε ο πρώτος, ο πατέρας είχε χαρά μεγάλη που το όνομά του θα συνέχιζε ν’ ακούγεται και η δική της μάνα, της είπε. «Αχ κόρη μου, της καλομάνας το παιδί το πρώτο νάν’ κορίτσι»
Γεννήθηκε και ο δεύτερος γιος και ο πατέρας ήταν πολύ περήφανοςto alatakihttp://www.blogger.com/profile/16885465908429023761noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7462635082651868142.post-61287223204441211542009-09-08T13:50:00.000+01:002009-11-02T18:59:55.351+00:00Tα παραμύθια δεν είναι παίξε γέλασεΑυτό το blog δημιουργήθηκε αποκλειστικά για τη δημοσίευση παραμυθιών από την έντυπη συλλογή με δικά μου παραμύθια. Γιατί πιστεύουμε πως το παραμύθι έίναι ψυχαγωγία και δικαίωμα όλων. Μη μου πείτε μόνο πως παραμύθια διαβάζουν τα παιδιά, οι μεγάλοι τα έχουν μεγαλύτερη ανάγκη.
Θα δημοσιεύεται ένα παραμύθι κάθε δεκαπενθήμερο.
Αρχίστε το διάβασμα και θα με θυμηθείτε...
Για αρχή, το ίδιο που to alatakihttp://www.blogger.com/profile/16885465908429023761noreply@blogger.com0